Mentale training minimaal even belangrijk als fysieke?

[zandloper]

Hallo allemaal,

Ik heb een paar dagen geleden dit artikel ontdekt, waarin de nadruk op mentale training en voorbereiding ligt. En dat dat minimaal even belangrijk (of belangrijker) is als (dan) je fysieke training.

Van mezelf weet ik dat ik me pas zeker voel om een wedstrijd te lopen als ik bijna de volledige aantal km ook in training heb gelopen. Anders doe ik het niet en ga ervan uit dat het toch niks wordt...

Mijn man wil in ieder geval 3/4 van de afstand gelopen hebben en voelt zich dan zeker en dat werkt voor hem.

Ben benieuwd naar jullie meningen/ervaringen...

http://www.ultrastu.blogspot.nl/p/artic ... ltras.html

[MasterRunner]

Ik loop alleen wedstrijden die ik EN leuk vind EN passen in de opbouw.... dus dan heb je dat probleem eigenlijk nooit.
Alleen zulke zaken al... dat maakt dat je je daar niet druk over hoeft te maken. Waarom zou je dat gaan plannen als je er toch niet aan toe bent.

Dat scheelt veel onzekerheid, onnodige stres...

Kortom geniet ..... en die langere of zwaardere wedstrijd komt wel een keer als je er aan toe bent....

Toch?

[sibi]

Toevallig schreef ik 'n paar dagen terug het volgende in mijn blog (leek me voor nu als reactie redelijk toepasselijk):

In 2010 heb ik enorm genoten van de weg naar de marathon toe. Dat vond ik misschien wel mooier dan de marathon zelf. En dát is wat ik wil: genieten van het hardlopen. En als de consequentie van dat genieten een marathon is: "so be it!"

Waar ik voorheen een doel (een wedstrijd) als uitgangspunt nam, wil ik nu de weg er naartoe als uitgangspunt nemen.
Als er daadwerkelijk een marathon komt, dan ben ik blij (dan is in ieder geval de weg er naartoe goed genoeg verlopen). En als die marathon er niet komt hoop ik óók blij te kunnen zijn met 'de weg'.

[Eide]

Eerst moet je.scheiden in vormen van mentale voorbereiding en kracht denk ii. Enerzijds is dat je voorbereid voelen en.met vertrouwen naar een evenement of wedstrijd toeleven. Anderzijds is het ook het mentale vermogen heel diep te gaan en niet op te geven, zeker op de langere afstanden.

Ik vind gemiddeld genomen het een niet belangrijker dan het ander, niet op het niveau waar de meesten van ons op presteren. Het is beide essentieel voor goede prestaties waarbij mentale kracht en.weerbaarheid wel de brandstof is voor fysiek prestatievermogen. Maar ongekeerd geldt net zo goed dat als het lichaam echt niet wil dat de geest daar ook weinig aan kan veranderen.

[LazyD]

Hey zandloopster [gestopt met de streak?]

dan zie je dus hoe belangrijk het mentale is, het verschil tussen jou en je man.

je zou het dus eens moeten proberen. niet de hele afstand vd wedstrijd trainen, en dan toch op pad gaan. maar dan gaat in jouw geval het stemmetje in je hoofd misschien wel zeuren.

ik denk dat het ook fysiek per persoon verschillend is, of je het nodig hebt om de hele afstand te trainen (maar heb geen enkel onderzoek om dat te verdedigen).

heel simpel: (maar het blijft me intrigeren ) als de mensen van het sportrusten-schema met maximale trainingen van 14km een hele marathon kunnen lopen, dan weet je dus dat jouw stemmetje in je hoofd ongelijk heeft

ik heb overigens in het verleden behoorlijk goede (vond ik zelf hè) HM's en 15km's gelopen zonder de hele afstand te hebben getraind. ging uit van de gedachte dat ik die laatste km's wel zou doorkomen, en dat lukte ook.
Voor een hele marathon durf ik dat minder, vandaar misschien dat dat sportrusten me zo prikkelt. Ik denk dat ik daar maar eens een apart topic voor open.

[zandloper]

@MasterRunner Allemaal de 'schuld' van mijn man! Hij finishte 2 jaar geleden de trail des fantomes (26km 1250 hm) met een enorme grijns op z'n gezicht en verhalen hoe geweldig het wel niet was. Zelfde 'probleem' had mijn vriendin ook. Dus zij vond dat wij dat ook wel konden....
Jaar erop, veel getraind (met veel plezier, dus de 'reis' was ook mooi sibi!). En genoten van de loop...

Lijkt me geweldig om langer zo'n soort loop te kunnen doen. Heerlijk buiten in een prachtige omgeving....

@Eide ik heb wel vaker tijdens een lange loop gedacht dat het op en klaar was, maar na een paar minuten wandelen, bleek het toch weer prettig te zijn om te lopen, dus daar twijfel ik nu aan. Zeker omdat het me aan het eind nog lukt om een paar korte sprintjes te trekken

@LazyD alive and running!!! dag 213 vandaag. Als het eten is gezakt ga ik...

De gedachte om 'gewoon' maar zo'n lange loop te doen vind ik doodeng, dus wel een mooie uitdaging...

ps Die man van het artikel heeft de UTMB gelopen, ongeveer 160 km en 10.000 hm met een weektotaal van rond de 55 km (zonder heuveltraining), dus dan moet jij met gemak de marathon halen volgens het sportrusten schema...

[roen]

Ben benieuwd naar jullie meningen/ervaringen...

http://www.ultrastu.blogspot.nl/p/artic ... ltras.html

Hi zandloper: Mijn 2 cent, weinig trainen en goede resultaten behalen spreekt natuurlijk tot de verbeelding.

Op dit forum heb ik al vaker geroepen dat het behalen van goede resultaten een combinatie is van talent, motivatie, ervaring, race-strategie, mentale gesteldheid en de mate van getraindheid. In het geval van de blogger uit je artikel is helder dat de persoon in kwestie meer dan gemiddeld getalenteerd is. Je hebt dan makkelijk praten: met een overdosis talent kun je een beperkt aantal trainingskilometers keurig compenseren. Verreweg de meeste lopers moeten voldoende getraind zijn om de afstand op prettige manier te kunnen realiseren. De meeste lopers kunnen niet terugvallen op een overdosis talent.

In veel duurlopers herken ik bovendien kenmerken van een control freak. Ik kan het weten, want ik ben er zelf zo een. Als voor jou werkt dat je de raceafstand (of driekwart) moet hebben afgewerkt tijdens je training dan is dat de "trigger" voor je mentale voorbereiding. Je mentale voorbereiding is onlosmakelijk gekoppeld aan je fysieke voorbereiding. Je kan dan nog zo veel blogs proberen te lezen over weinig trainen, het gaat jou (nu nog) niet helpen, denk ik.....

Naarmate ik meer ervaring heb met ultra's begin ik inmiddels het aspect ervaring meer te waarderen. Met ervaring kan ik inmiddels een mindere fysieke voorbereiding deels compenseren.

[zandloper]

Met ervaring kan ik inmiddels een mindere fysieke voorbereiding deels compenseren.

Volgens mij is dat (deels) mentaal. Het gaat me niet zozeer om minder trainen maar wel het effect van het mentale.

In zomer veel gedoe gehad tijdens trainingsloop. In 7 km 7 keer gestopt om aankomende blaren ed te verzorgen met schoenwissel (alles in rugzak ). Ik zat er echt helemaal doorheen mentaal. Had de dag opgegeven. Daarna waterschoenen/blote voeten eerst gaan wandelen en uiteindelijk toch 14 km gelopen. En dat ging goed tot mijn verrassing. Tijdens andere loop waren er zoveel hekken dat ik niet in een loopritme kon komen. Uiteindelijk maar gewandeld .

Sindsdien intrigeert het mentale aspect me enorm...

ps Allemaal met ingelopen schoenen, soms gaat het gewoon niet/moeizaam met schoenen (voor er opmerkingen daarover komen ) Heb boek 'Fixing your feet' gekocht, ben benieuwd of dat soelaas biedt...
pps Als ik alleen was geweest, zou ik zeker naar huis zijn gegaan. Maar m'n man was nog aan het lopen en ik was te gefrustreerd om te zitten wachten

[Jooost]

Leuk om deze discussie te lezen . Zelf heb ik er niet veel aan toe te voegen . Behalve dan dat jullie even het laatste stukje op de site van Leonie vd Haak moeten lezen ( I wont take the easy road ) . Het gaat me niet om die lange afstanden , maar gewoon , omdat 't supergoed geschreven is en dit topic er mee samenhangt .