loopgek schreef:zandloper schreef: Dus in Dusseldorf, na de douane met allerlei tegensputterende gedachten begonnen met joggen, terwijl suunto zei dat hij geen gps signaal had....uiteindelijk piepte hij toch bij 1 km, dus maar verder rondjes gelopen (het scheelde dat ik van te voren niet wist dat je in Dusseldorf veel minder ruimte hebt om te lopen na de douane).
Gestopt met 2 km, kleren verwisseld en we konden zo doorlopen naar het vliegtuig. Nog nooit met zo'n wakker lijf en hoofd in vliegtuig gezeten
Haha. Net zo gek als Dries die tijdens een trektocht hoog in de bergen nog weer heen en weer gaat rennen.
Inderdaad, hoe maf kun je zijn?
Wij zijn net terug van bijna 6 weken India. we zijn voornamelijk in het noorden geweest, bergachtig gebied en de basis was op 3500m hoogte (Leh). Ik heb vele dagen meegemaakt dat het niet meeviel om te blijven streaken... soms door de lange wandel en/of reisdag, of door het hijgen door de hoogte (van Delhi naar Leh per vliegtuig is relaxed, maar voor je lichaam is gewend aan de hoogte, pfff). We hebben ook geslapen op 4900m hoogte en ook daar 'moest' worden hardgelopen. Grappig als je dan hijgende wandelaars ziet die naar het dorpje wandelen, en ik dan joggend langs kom lopen... verbaasde, bewonderende, maar zeker ook meewarig kijkende gezichten waren mijn deel
Diverse keren heb ik overwogen te stoppen, want het was soms echt niet meer van "leuk, even lopen" maar iets waar ik de hele reis- of wandeldag al wat van baalde... 'ik moet straks nog, bleh'.
Tijdens deze vakantie hebben we heel veel gewandeld/geslenterd, en normaal gesproken word ik daar behoorlijk stram van, en heb vaak last van de achillespezen gehad.
Deze vakantie totaal geen last van de achillessen! en ik vermoed/weet vrij zeker dat dat komt door de dagelijkse mijl/2km.
Ik stuitte ook nog op een hardloopwedstrijdje (werd voor het eerst georganiseerd). ik liep de 5km (bleek uiteindelijk 3,8, en was daar niet rouwig om
) en deed dat met ongeveer 12 anderen. We waren inmiddels al een week of 4 op hoogte, dus stiekem droomde ik ervan als winnaar over de streep te komen. Het startsignaal klonk en er sprintten (ja, echt sprinten!) 4 jongens weg. Overmoed, dacht ik, maar ze bleven maar gaan
Ik hijgde me suf en klokte een eerste km van 5:00. Wow, ongeveer 1m15s langzamer dan in NL. En daarna kon ik al hijgend wel iets versnellen, maar niet veel... uiteindelijk 4:55/km gemiddeld geloof ik, en wat een moeite moet je daar voor doen. Die jongens waren echt vele minuten voor me binnen, hoe snel zouden die wel niet in Nederland zijn? Leuke belevenis in ieder geval!
Over een paar weken is de Ladakh marathon... groot respect voor de toeristen die daar een hele marathon gaan lopen.
Toen we gisteren thuiskwamen 'moest' ik nog een rondje en toen heb ik voor het eerst sinds weken weer eens een versnellinkje geprobeerd, wat voelde dat ongemakkelijk zeg. ik vrees dat de vorm dus behoorlijk om zeep is, maar goed, we pakken de draad van trainen maar gewoon op. afgelopen weken had het dus weinig meer met trainen van doen, maar meer in beweging blijven en voldoen aan de eisen vd streak.
Zou ik het weer doen? denk het wel, want zeker het 'feit' dat ik nu geen achillesklachten heb gehad na veel wandelen/slenteren is me veel waard.
