Fietsen, sportschool ik heb het geprobeerd maar voor mij is dat het toch niet.
Ik loop niet meer dan 3 km per keer (2 a 3 keer/week) en het tempo is niet hoger dan 8,5 km maar ik loop in ieder geval weer
.daar ben ik weer
Ondanks eerdere pogingen na mijn meniscus operatie in voorjaar 2015 ben ik nu toch echt weer voorzichting begonnen omdat ik het hardlopen niet kan laten.
Fietsen, sportschool ik heb het geprobeerd maar voor mij is dat het toch niet.
Ik loop niet meer dan 3 km per keer (2 a 3 keer/week) en het tempo is niet hoger dan 8,5 km maar ik loop in ieder geval weer .
Fietsen, sportschool ik heb het geprobeerd maar voor mij is dat het toch niet.
Ik loop niet meer dan 3 km per keer (2 a 3 keer/week) en het tempo is niet hoger dan 8,5 km maar ik loop in ieder geval weer
.
Hardlopen kent geen wetten: hardlopers hebben opvattingen.
Loopgek heet in het echt JanWillem zie ook www.loopgek.nl
Loopgek heet in het echt JanWillem zie ook www.loopgek.nl
2 maanden verder en inmiddels alweer op ruim een uur aan een stuk.
Tempo blijft (aangenaam) laag (rond de 8 km/uur) intervallen gaat met 11 a 12 km/uur.
Zolang de knie het blijft doen ga ik op deze manier verder tot eind juni,
Daarna gaat ook het tempo bij de duurlopen wat omhoog.
Tempo blijft (aangenaam) laag (rond de 8 km/uur) intervallen gaat met 11 a 12 km/uur.
Zolang de knie het blijft doen ga ik op deze manier verder tot eind juni,
Daarna gaat ook het tempo bij de duurlopen wat omhoog.
en alweer een paar maanden verder is het weer niks.
Van de week bij een sportfysio geweest en hij denkt dat het allemaal komt door een probleem in de voet.
Binnenkort zooltjes laten aanmeten en daarna weer rustig opstarten.
Er zijn volgens hem diverse spireen, banden, pezen behoorlijk overbelast door een pronerende linkervoet.
Er is nu al zo vaak naar gekeken dat ik het allemaqal eerst moet zien maar niet proberen levert zeker geen verbetering op............
Van de week bij een sportfysio geweest en hij denkt dat het allemaal komt door een probleem in de voet.
Binnenkort zooltjes laten aanmeten en daarna weer rustig opstarten.
Er zijn volgens hem diverse spireen, banden, pezen behoorlijk overbelast door een pronerende linkervoet.
Er is nu al zo vaak naar gekeken dat ik het allemaqal eerst moet zien maar niet proberen levert zeker geen verbetering op............
-
dijkloper
- Site Admin
- Berichten: 4535
- Lid geworden op: do 23-10-2003 1:00
- Locatie: Dordrecht
- Contacteer:
Ik hoop dat je weer een beetje op gang kan komen Ruud. Na een paar jaar met mijn achillespees te hebben getobd begin ik ook weer een beetje hoop te krijgen. Geleidelijk aan beginnen de afstanden toch steeds meer omvang te krijgen. Succes!Ruud schreef: maar niet proberen levert zeker geen verbetering op............
BV sinds september 2006. DN2ASR1
@ ruud: ben je niet toch weer te snel en te veel gaan doen? #dtv
Hoi. Ik plaats ff een berichtje in Ruud's topic. Ruud, Peter en Dick, de drie musketiers die aan de wieg van Chat'n'Run stonden en waarvan er nu twee gekwetst zijn. All the best in het herstel.
Ik ben zelf na een tijdje tobben hard met de neus op de feiten gedrukt. Na de halve marathon van Doetinchem oktober 2015, in de lappenmand beland waar ik eigenlijk niet meer ben uitgekomen. Versleten knieen is de diagnose die ik pas heb gekregen. Opereren is zinloos.
Ik ga fors aan de gang met gerichte krachttraining en richt mij op een punt aan de horizon, maar ik hou er rekening mee dat ik mij in de toekomst op alternatieven als wandelen of fietsen moet richten.
Ik ben zelf na een tijdje tobben hard met de neus op de feiten gedrukt. Na de halve marathon van Doetinchem oktober 2015, in de lappenmand beland waar ik eigenlijk niet meer ben uitgekomen. Versleten knieen is de diagnose die ik pas heb gekregen. Opereren is zinloos.
Ik ga fors aan de gang met gerichte krachttraining en richt mij op een punt aan de horizon, maar ik hou er rekening mee dat ik mij in de toekomst op alternatieven als wandelen of fietsen moet richten.
Altijd heel spijtig zoiets te lezen, ik voel dan bijna zelf de gevolgenDeKeiler schreef:Ik ben zelf na een tijdje tobben hard met de neus op de feiten gedrukt. Na de halve marathon van Doetinchem oktober 2015, in de lappenmand beland waar ik eigenlijk niet meer ben uitgekomen. Versleten knieen is de diagnose die ik pas heb gekregen. Opereren is zinloos.
Ik ga fors aan de gang met gerichte krachttraining en richt mij op een punt aan de horizon, maar ik hou er rekening mee dat ik mij in de toekomst op alternatieven als wandelen of fietsen moet richten.
. Mag ik vragen waar je denkt dat dit probleem vandaan komt?
Vroeger waarschuwde mijn opa altijd dat ik mijn knieën kapot zou lopen, maar dat is mij gelukkig niet gebeurd. Deze klachten zijn als ik om me heen kijk vrij zeldzaam, ik zie ze zeer sporadisch. In een ander concreet geval dat ik ken lijkt de diepere oorzaak bij het voetbal te liggen om dan uiteindelijk op latere leeftijd zich bij het hardlopen te uiten. Terugkijkend had in dat geval de klacht langer buiten de deur gehouden kunnen worden - denk ik. Je weet het nooit zeker omdat je niet terug kunt gaan in de tijd voor zo'n experiment, maar we denken er wel iets van te hebben geleerd.
Omdat ik altijd streef (zelf, en in mijn adviezen) naar een leven lang sporten, probeer ik ook zoveel mogelijk te leren van situaties waar het misgaat. (BV, minimalisme, marathon in de warmte of bij ziekte zijn soms pijnlijke voorbeelden daarvan.)
Ik ben dus benieuwd wat jij denkt dat wij zouden kunnen leren van de problemen met je knie. (Hoef je natuurlijk niet te beantwoorden, maar de belangstelling is oprecht, mag natuurlijk ook via PB)
Hallo Ad.
Als hardloper ben je gewend pijn te lijden. Ik heb in ieder geval in de wedstrijden in het verleden best wel afgezien. Je ontwikkelt dan al gauw een mentaliteit van: niet zeuren, pijntje hoort erbij. Dat is niet goed.
Trainen hoort eigenlijk altijd soepel te gaan en dat ging het al een half jaartje voor het eerste trauma niet meer. Naast wat pijntjes bij de knie voelde ik ook mijn enkels. Blijkbaar nam de enkel het gebrek aan schokadsorberend vermogen van de knie over.
Die halve marathon ging ook al niet soepel, hard werken op het laatst. Ik was doodop maar begreep niet goed waarom. Blijkbaar kostte de compensatie heel veel energie. Een type van inspanning die je niet herkent omdat ik volgens mij heel gecontroleerd liep vanaf de start.
Ik denk dat het pech is. Combinatie van erfelijke belasting in combinatie met het lopen. Ik ben door beide knieen gegaan en vermoedt dus dat ze beide zijn versleten hoewel er maar van één een foto is gemaakt.
Ik was ook geen veelloper. Ik loop sinds 1990 met piekjaren van 2500 km en de laatste jaren maar 1500 km/jaar. Sterke pronatie kan het proces versneld hebben.
Ik heb wel gevoetbald in het verleden maar bij mijn weten geen meniscusblessures en bovendien zijn beide knieen ws aangetast. Ik denk zelf niet dat daar wat mis is gegaan.
Ander leerpuntje is de diagnose. Een huisarts kijkt of je knie op slot zit en of je nog minimaal vier stappen kunt zetten. Kom je door die test dan is het devies; drie maanden rust icm fysiotherapie.
Mijn fysiotherapeut bagatelisserde alles. Hij kreeg mij wel op de been en een orthopeed zou dit niet de moeite waard vinden. Dan vind je jezelf op een bepaald moment een grote aansteller. Na drie maal door de knie te zijn gegaan was mijn huisarts akkoord met een verwijzing. Als ik dit vorig jaar al had gehoord, had ik toch wat ellende kunnen besparen hoewel de grootste schade al lang daarvoor is aangericht.
Achteraf ben ik verbaasd dat ik met zo'n kniieen nog zo lang door heb kunnen lopen. Je kunt achteraf zeggen dat ik door ben gegaan tot het echt niet meer kon. Een fnuikende blessure omdat hij pas laat naar voren komt en je hem pas heel laat herkent.
Beetje onsamenhangend verhaal maar misschien kun je er iets mee.
Als hardloper ben je gewend pijn te lijden. Ik heb in ieder geval in de wedstrijden in het verleden best wel afgezien. Je ontwikkelt dan al gauw een mentaliteit van: niet zeuren, pijntje hoort erbij. Dat is niet goed.
Trainen hoort eigenlijk altijd soepel te gaan en dat ging het al een half jaartje voor het eerste trauma niet meer. Naast wat pijntjes bij de knie voelde ik ook mijn enkels. Blijkbaar nam de enkel het gebrek aan schokadsorberend vermogen van de knie over.
Die halve marathon ging ook al niet soepel, hard werken op het laatst. Ik was doodop maar begreep niet goed waarom. Blijkbaar kostte de compensatie heel veel energie. Een type van inspanning die je niet herkent omdat ik volgens mij heel gecontroleerd liep vanaf de start.
Ik denk dat het pech is. Combinatie van erfelijke belasting in combinatie met het lopen. Ik ben door beide knieen gegaan en vermoedt dus dat ze beide zijn versleten hoewel er maar van één een foto is gemaakt.
Ik was ook geen veelloper. Ik loop sinds 1990 met piekjaren van 2500 km en de laatste jaren maar 1500 km/jaar. Sterke pronatie kan het proces versneld hebben.
Ik heb wel gevoetbald in het verleden maar bij mijn weten geen meniscusblessures en bovendien zijn beide knieen ws aangetast. Ik denk zelf niet dat daar wat mis is gegaan.
Ander leerpuntje is de diagnose. Een huisarts kijkt of je knie op slot zit en of je nog minimaal vier stappen kunt zetten. Kom je door die test dan is het devies; drie maanden rust icm fysiotherapie.
Mijn fysiotherapeut bagatelisserde alles. Hij kreeg mij wel op de been en een orthopeed zou dit niet de moeite waard vinden. Dan vind je jezelf op een bepaald moment een grote aansteller. Na drie maal door de knie te zijn gegaan was mijn huisarts akkoord met een verwijzing. Als ik dit vorig jaar al had gehoord, had ik toch wat ellende kunnen besparen hoewel de grootste schade al lang daarvoor is aangericht.
Achteraf ben ik verbaasd dat ik met zo'n kniieen nog zo lang door heb kunnen lopen. Je kunt achteraf zeggen dat ik door ben gegaan tot het echt niet meer kon. Een fnuikende blessure omdat hij pas laat naar voren komt en je hem pas heel laat herkent.
Beetje onsamenhangend verhaal maar misschien kun je er iets mee.
Zeker! Bedankt. Een samenhangend verhaal ontstaat vaak pas achteraf, als het beeld helemaal helder is en alles op z'n plaats valt. Dat is een beetje als een voetballer van het Nederlands elftal die bij een penalty zonder keeper niet meer kàn missenDeKeiler schreef:Beetje onsamenhangend verhaal maar misschien kun je er iets mee.
. De grote uitdaging is juist om eerder patronen te herkennen. Diverse lopers klagen wel eens over pijntjes, en jouw verhaal is een goed voorbeeld dat je daar toch goed naar moet luisteren en een lijn proberen te ontdekken. Over de openingstekst
Ik ben als hardloper wel gewend om af te zien (in wedstrijden althans), maar tot echt pijn lijden komt het niet. Ik denk dat je hetzelfde bedoelt? Je observatie klopt denk ik: niet zeuren is niet altijd goed!DeKeiler schreef:Als hardloper ben je gewend pijn te lijden. Ik heb in ieder geval in de wedstrijden in het verleden best wel afgezien. Je ontwikkelt dan al gauw een mentaliteit van: niet zeuren, pijntje hoort erbij. Dat is niet goed.
Het is alweer geleden dat ik hier op het forum was en eigenlijk kwam ik er vandaag per ongeluk weer mee in aanraking.
Het lopen is voor mij definitief verleden tijd.
Sinds een jaar kun je me 3 x in de week 's morgens om 7:00 uur in de sportschool vinden en geef ik een keer in de week voetbaltraining aan een zondag elftal.
Daarnaast heb ik nu een internationale baan waardoor ik zeer regelmatig in centraal en oost Europa te vinden ben.
Een snelle rondgang door de topics bevestigde mijn vermoedens dat de rek er een beetje uit is hier maar ik kan wel zeggen dat ik in de tijd dat ik aktief was veel plezier aan Chat n Run heb beleefd.
Het gaat jullie allemaal goed en wie weet tot ooit
Het lopen is voor mij definitief verleden tijd.
Sinds een jaar kun je me 3 x in de week 's morgens om 7:00 uur in de sportschool vinden en geef ik een keer in de week voetbaltraining aan een zondag elftal.
Daarnaast heb ik nu een internationale baan waardoor ik zeer regelmatig in centraal en oost Europa te vinden ben.
Een snelle rondgang door de topics bevestigde mijn vermoedens dat de rek er een beetje uit is hier maar ik kan wel zeggen dat ik in de tijd dat ik aktief was veel plezier aan Chat n Run heb beleefd.
Het gaat jullie allemaal goed en wie weet tot ooit