Nog een paar dagen , en dan is 't weer zover , we gaan weer roparunnen !
Hier in de regio Rotterdam is de Roparun zo'n begrip , je hoeft niemand wat uit te leggen . Zijn er nog anderen op CnR , die mee gaan doen ?
Ben zelf niet zenuwachtig , 't gaat zoals 't gaat , het weer , het slaapgebrek , je kan er toch niks aan doen . Over het lopen zelf maak ik me niet zo druk , m'n blessuretje ( marsfractuur ) gaat de goeie kant op , we hebben masseurs , we hebben voldoende eten en drinken en aandacht , kortom , je wordt als loper in de watten gelegd . Lopen is het makkelijkste dat er is , je mag van de rest van het team zelfs niet nadenken ('zeg , gaan we wel goed ?, de route ging toch..') , lopen en verder niks . Heerlijk .
Roparun 2016
Doe ze in Zele allemaal de groeten van ons. (-;
't Giet oe goed, bi'j al wa'j doet!
If you've reached your goals, you haven't set them high enough.
If you've reached your goals, you haven't set them high enough.
- Jan-Jasper
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: zo 24-08-2014 1:00
Ik loop mee, team 55 vanuit Parijs.
Jan-Jasper heet in het echt Jan-Jasper
Sorry Boco , geef die groeten maar mee aan Jan Jasper , wij lopen vanaf Hamburg . Toen wij nog vanuit Parijs liepen vonden we Ossendrecht altijd het hoogtepunt , totale gekte , heel het dorp op z'n kop , 1-daags carnaval , iedereen verkleed , overal muziek en bier en dat om 6 uur 's ochtends , en toch ook enthousiasme voor het doel en de prestatie .
Wij gingen meestal met het hele team gezamenlijk lopend door het plaatsje . Als je daarna weer alleen moest lopen ( het is tenslotte een estafette-loop ) , was je zo opgeladen met nieuwe energie dat je niet meer te stoppen was .
Vanuit Hamburg is Zutphen toch wel de mooiste belevenis , de weg erheen is al kilometers van te voren verlicht met waxine-lichtjes aan beide kanten , de stad en de mensen zelf zijn super , muziek , volle terrassen met applaus , je loopt over een podium waar je een chocolade medaille van de burgemeester krijgt , het is dan een uur of 11 's avonds , je kan er weer uren tegen .
Aan de andere kant , het lopen in stilte , in de nacht op de Veluwe met een egeltje dat net voor je aan de kant gaat , dat is toch ook genieten .
Wij gingen meestal met het hele team gezamenlijk lopend door het plaatsje . Als je daarna weer alleen moest lopen ( het is tenslotte een estafette-loop ) , was je zo opgeladen met nieuwe energie dat je niet meer te stoppen was .
Vanuit Hamburg is Zutphen toch wel de mooiste belevenis , de weg erheen is al kilometers van te voren verlicht met waxine-lichtjes aan beide kanten , de stad en de mensen zelf zijn super , muziek , volle terrassen met applaus , je loopt over een podium waar je een chocolade medaille van de burgemeester krijgt , het is dan een uur of 11 's avonds , je kan er weer uren tegen .
Aan de andere kant , het lopen in stilte , in de nacht op de Veluwe met een egeltje dat net voor je aan de kant gaat , dat is toch ook genieten .
Mooi dat een aantal van die doorkomstplaatsen er elk jaar weer zo'n enorm feest van weten te maken. 

't Giet oe goed, bi'j al wa'j doet!
If you've reached your goals, you haven't set them high enough.
If you've reached your goals, you haven't set them high enough.
- Jan-Jasper
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: zo 24-08-2014 1:00
Wij hebben de Coolsingel weer gehaald! Vele onverwachte uitdagingen en foutjes die tijd kosten, maar uiteindelijk met een giga eindsprint toch nog mooi om 15:30 aangekomen. Belangrijkste is dat we het zonder blessures of uitval gehaald hebben.
Nu dus een dagje bijkomen en nagenieten. Het was weer mooi. (maar wel koud)
Nu dus een dagje bijkomen en nagenieten. Het was weer mooi. (maar wel koud)
Jan-Jasper heet in het echt Jan-Jasper
De Spartaanse Roparunners zijn ook weer veilig aangekomen .
Vrijdagmiddag gingen we op pad dus . Wat is dat toch met die Deutsche Grundlichkeit , met die snelwegen is altijd wat , uren in de file .
Maakt niet uit , de sfeer is goed , wordt 't hele weekend wel vaker op de proef gesteld ( volgens mij was dit m'n koudste roparun ooit , en ook best wel veel regen ) en blijft dat ook .
Voor het eerst daar in een hotel geslapen ( voorheen gingen we zaterdag heel vroeg weg of sliepen we op een camping ) , wat ondanks wat strubbelingen ( het was nogal gehorig of wij iets te luidruchtig , het is maar hoe je het bekijkt ) toch wel geslaagd was .
Vanaf Hamburg dus , 564 km . We hebben 2 groepen van 4 lopers , zelf zit ik dit keer in de 2e groep . Om de 45 a 50 km worden de groepen door 'het lopersbusje' ( we hebben meerdere busjes , ook 1 voor de catering en eentje voor alle zooi ;campingbedjes , slaapzakken , kledingtassen , etc , en dan hadden we nog een busje , die , nou ja laat maar , geen zin om dat te verklaren , het wordt wat langdradig ) omgewisseld .
De lopers wisselen onderling elkaar om de 2 km af , begeleid door 2 fietsers , voor de veilig-en gezelligheid en omdat lopers , zoals eerder beschreven , niet na mogen denken en de fietsers weten de weg .
Al die cijfers , al dat uitleggen , het is lastig , soms snap ik 't zelf ook niet helemaal . De roparun is een teamprestatie , de masseurs, de cateringdames , de chauffeurs , iedereen is belangrijk .
Beetje lange inleiding dus voor het lopen zelf . Zelf was ik niet al te best , kom eigenlijk amper boven de 11 km per uur uit , laatste weken had ik al niet veel meer getraind en naarmate de loop vordert komen er steeds meer pijntjes bij .
Gelukkig is de Roparun dus een teamprestatie , zodat we op tijd op de Coolsingel aankwamen en daarna nog naar het Supportershome van Sparta , waar familie , bekenden en drank op ons wachtten .
Behalve alle bekende pijntjes kwam er vanochtend ook nog eens hoofdpijn bij dus .
(O ja , voor wie het interesseert ; heb nog een vergelijkend warenonderzoek gedaan , de blote voeten-test , Nederland versus Duitsland , en Duitsland heeft gewonnen , oke , het was natuurlijk maar 1 route , maar de fietspaden in Duitsland waren een feest om overheen te lopen , in ons fietslandje was 't vaak een stuk minder ).
Vrijdagmiddag gingen we op pad dus . Wat is dat toch met die Deutsche Grundlichkeit , met die snelwegen is altijd wat , uren in de file .
Maakt niet uit , de sfeer is goed , wordt 't hele weekend wel vaker op de proef gesteld ( volgens mij was dit m'n koudste roparun ooit , en ook best wel veel regen ) en blijft dat ook .
Voor het eerst daar in een hotel geslapen ( voorheen gingen we zaterdag heel vroeg weg of sliepen we op een camping ) , wat ondanks wat strubbelingen ( het was nogal gehorig of wij iets te luidruchtig , het is maar hoe je het bekijkt ) toch wel geslaagd was .
Vanaf Hamburg dus , 564 km . We hebben 2 groepen van 4 lopers , zelf zit ik dit keer in de 2e groep . Om de 45 a 50 km worden de groepen door 'het lopersbusje' ( we hebben meerdere busjes , ook 1 voor de catering en eentje voor alle zooi ;campingbedjes , slaapzakken , kledingtassen , etc , en dan hadden we nog een busje , die , nou ja laat maar , geen zin om dat te verklaren , het wordt wat langdradig ) omgewisseld .
De lopers wisselen onderling elkaar om de 2 km af , begeleid door 2 fietsers , voor de veilig-en gezelligheid en omdat lopers , zoals eerder beschreven , niet na mogen denken en de fietsers weten de weg .
Al die cijfers , al dat uitleggen , het is lastig , soms snap ik 't zelf ook niet helemaal . De roparun is een teamprestatie , de masseurs, de cateringdames , de chauffeurs , iedereen is belangrijk .
Beetje lange inleiding dus voor het lopen zelf . Zelf was ik niet al te best , kom eigenlijk amper boven de 11 km per uur uit , laatste weken had ik al niet veel meer getraind en naarmate de loop vordert komen er steeds meer pijntjes bij .
Gelukkig is de Roparun dus een teamprestatie , zodat we op tijd op de Coolsingel aankwamen en daarna nog naar het Supportershome van Sparta , waar familie , bekenden en drank op ons wachtten .
Behalve alle bekende pijntjes kwam er vanochtend ook nog eens hoofdpijn bij dus .
(O ja , voor wie het interesseert ; heb nog een vergelijkend warenonderzoek gedaan , de blote voeten-test , Nederland versus Duitsland , en Duitsland heeft gewonnen , oke , het was natuurlijk maar 1 route , maar de fietspaden in Duitsland waren een feest om overheen te lopen , in ons fietslandje was 't vaak een stuk minder ).