Beste mensen,
Ik ben nieuw op dit forum dus zal me eerst even voorstellen. Ik ben Simon, 29 jaar oud en woon samen met mijn vriendin ergens in Brabant.
In het eerste halfjaar van de coronacrisis in 2020 ben ik begonnen met hardlopen nadat ik ongeveer 7 jaar lang amper heb bewogen. Nadat ik de eerste keren na 100 meter al letterlijk buiten adem was, heb ik via veel rustige intervaltrainingen toch een redelijke basisconditie opgebouwd, naar mijn mening.
Op een gegeven moment rende ik de 5km steevast in 26 a 27 minuten. Maar ik was wel telkens na afloop echt helemaal kapot, zo erg dat ik soms het idee dat ik wel zomaar out kon gaan. Als ik thuis op de bank plofte voelde het soms alsof de hele kamer draaide. Waarom ging ik er dan mee door? Omdat ik dacht dat dit hoorde bij een goede inspanning. Ondertussen rende ik ook af en toe 10 km, gewoon rustig in een tijd van ongeveer een uur.
In juni van 2021 besloot ik een Garmin-horloge aan te schaffen, om wat meer inzicht te krijgen in mijn prestaties. Bij de eerste run werd me meteen al duidelijk waarom ik telkens zo kapot was na afloop. Na ongeveer anderhalve kilometer zat m'n hartslag al boven de 190 en niet snel daarna standaard over de 200 de rest van het parcours.
Daarop besloot ik eigenlijk per direct dat ik dit niet wilde, voelde me daar gewoon niet prettig bij. En het lijkt me ook niet helemaal gezond. Ik wilde vanaf dat moment weer vanaf 0 beginnen, rustig opbouwen en ooit weer die snellere 5 km's lopen, maar met een fatsoenlijke hartslag die niet constant in het rood gaat.
Dus ging ik rustig joggen, eerst 5km in 33 minuten, 32, 31 etc. Dus telkens tempo tussen de 6:15 per km en 6:30.
Maar wat blijkt: mijn hartslag blijft steevast aan de hoge kant. Zelfs bij rustig joggen gaat ie laatste kilometer boven de 190. En als ik wel even aanzet zoals eerst, schiet hij ook direct de hoogte in. Kortom: ik maak geen progressie, zelfs onder de 30 minuten lopen kan ik eigenlijk niet zonder tegen hartslag 200 aan te zitten.
Wellicht niet onbelangrijk: ik weeg rond de 69,70 kilo en ben verder kerngezond. De maximale hartslag die ooit bereikte was 209 en in rust normaliter tussen de 60 en 65.
Ik wil toewerken naar dat ik de 5km tamelijk op snelheid kan rennen zonder constant in het rood te moeten gaan. Ik heb het idee dat ik nu totaal niet op de goede weg ben. Wat is jullie advies?
Groeten, Simon
Hoge hartslag
-
Psychorunner
- Lid
- Berichten: 3890
- Lid geworden op: ma 17-11-2003 1:00
- Locatie: Cuzy (France)
- Contacteer:
Hoi Simon,
Wellicht ken je de stelregel: 220 minus je leeftijd, als maximum hartslag. Dat zou dan voor jou 191 zijn. Maximaal dus, als je volle bak gaat in een wedstrijd, of incidenteel in een intervaltraining. Zeker tijdens joggen is jouw hartslag veel te hoog, een paar tientallen lager lijkt me veel gezonder. Als ik jou was, zou ik een sportarts raadplegen, en daar bijvoorbeeld een inspanningstest doen. Hij ziet wat er met je hartslag gebeurt, aangeven wat jouw max is (door meting bepaald) en kan je waarschijnlijk goed advies geven.
Loop-ze,
Bart
Wellicht ken je de stelregel: 220 minus je leeftijd, als maximum hartslag. Dat zou dan voor jou 191 zijn. Maximaal dus, als je volle bak gaat in een wedstrijd, of incidenteel in een intervaltraining. Zeker tijdens joggen is jouw hartslag veel te hoog, een paar tientallen lager lijkt me veel gezonder. Als ik jou was, zou ik een sportarts raadplegen, en daar bijvoorbeeld een inspanningstest doen. Hij ziet wat er met je hartslag gebeurt, aangeven wat jouw max is (door meting bepaald) en kan je waarschijnlijk goed advies geven.
Loop-ze,
Bart
Er is nog nooit iemand in zijn zweet verdronken.
Simon,
Mijn hartslag zat ook altijd aan de hoge kant (boven de 175 bij 57 jaar) totdat ik begon met duurlopen van 10 km in hartslagzone 2 te trainen. Hartslagzone 2 is voor mij 109-126, en de eerste keren dat ik dit probeerde moest ik gaan wandelen om in die zone te blijven en soms zelfs stil staan. Je wil niet weten hoe gefrustreerd ik daardoor was, en eigenlijk wilde ik na 2 keer hiermee stoppen. Maar na 4 of 5 keer ging het langzaam beter en kon ik licht dribbelend mijn hartslag in die zone houden. Ik merkte daarna dat mijn maximale hartslag op "normale 5 of 10 km trainingen" niet meer zo hoog komt, en zaterdag liep ik een 10 km met 4 minuut 15 sec per kilometer met een maximale hartslag van 162.
Ik denk dat mijn hartslag hoog was omdat ik altijd zo snel mogelijk probeerde te lopen, en dat hele langzame lopen nodig zijn om bepaalde energiesystemen in je lichaam aan het werk te zetten die ervoor zorgen dat je hart niet zo veel hoeft te pompen. Maar ik ben geen expert, en slechts een beginnende loper.
Mijn hartslag zat ook altijd aan de hoge kant (boven de 175 bij 57 jaar) totdat ik begon met duurlopen van 10 km in hartslagzone 2 te trainen. Hartslagzone 2 is voor mij 109-126, en de eerste keren dat ik dit probeerde moest ik gaan wandelen om in die zone te blijven en soms zelfs stil staan. Je wil niet weten hoe gefrustreerd ik daardoor was, en eigenlijk wilde ik na 2 keer hiermee stoppen. Maar na 4 of 5 keer ging het langzaam beter en kon ik licht dribbelend mijn hartslag in die zone houden. Ik merkte daarna dat mijn maximale hartslag op "normale 5 of 10 km trainingen" niet meer zo hoog komt, en zaterdag liep ik een 10 km met 4 minuut 15 sec per kilometer met een maximale hartslag van 162.
Ik denk dat mijn hartslag hoog was omdat ik altijd zo snel mogelijk probeerde te lopen, en dat hele langzame lopen nodig zijn om bepaalde energiesystemen in je lichaam aan het werk te zetten die ervoor zorgen dat je hart niet zo veel hoeft te pompen. Maar ik ben geen expert, en slechts een beginnende loper.